شیوع کووید ۱۹ از شهر ها شروع شد
همه چیز از شهر شروع شد
شهر ها کانونهای اصلی و خطوط مقدم شیوع کووید ۱۹ محسوب میشود و فراگیری این بیماری رابطه مستقیمی با اندازه آنها دارد. گسترش سریع کووید ۱۹ و عواقب ناشی از فاصلهگذاری اجتماعی، بر زندگی و معیشت تمامی مردم در سراسر دنیا تأثیرات فوقالعاده مخربی داشته است. میزان شیوع این بیماری رابطه مستقیمی با اندازه شهرها دارد چراکه در اماکن شلوغتر ارتباطات و برخوردهای بیشتری شکل میگیرد و این امر خود عامل مهمی برای انتقال کووید ۱۹ از یک فرد به دیگری محسوب میشود.
بنابراین هرچه شهر بزرگتر باشد میزان شیوع بیماری نیز در آن بیشتر خواهد بود. ازسویدیگر عالمگیر شدن کووید ۱۹ نشان میدهد که شهرها نباید بیش از این محل تمرکز مشاغل، فرهنگها و مردم باشند ولی نتایج بهدستآمده از میزان ابتلا و نرخ مرگومیرهای ناشی از این ویروس در شهر های گوناگون حاکی است که چنین چیزی بههیچوجه امکانپذیر نیست.
علاوهبراین باتوجهبه ادامه یافتن فعالیتهای بسیاری از مشاغل و اماکن عمومی و بیتفاوتی اقشار مختلف مردم نسبت به پیامهای ماندن در خانه مراکز بهداشتی و تأثیرات اقتصادی و اجتماعی این توصیهها، رعایت کامل اصول فاصلهگذاری اجتماعی، دشوار و حتی غیرممکن بهنظر میرسد حال آنکه یکی از اساسیترین اقدامات صورتگرفته بهمنظور قطع زنجیره کرونا در شرایط فعلی، فاصلهگذاری اجتماعی برای محدود کردن ارتباطات اجتماعی به حساب میآید.
سوت و کور شدن مراکز شهری
بااینوجود در بسیاری از شهرها قوانین جداسازی و قرنطینه اجباری که منجر به خالی شدن کوچهها و خیابانها، تعطیلی ادارات و مدارس، بستهشدن مغازهها و سوت و کور شدن مراکز شهری شده، حاکی از خاتمه زندگی شهری است. البته علیرغم قطع شدید ارتباطات اجتماعی، بسیاری از شهروندان بهمنظور حمایت از تابآوری به کشف شیوههایی برای ترویج ارزش زندگی شهری بدون وجود تعاملات رایج قبل از بحران پرداختهاند تاجاییکه شیوههای بهکاررفته برای تحقق این منظور در بسیاری از موارد موجب شگفتی شده است.
برای مثال در بعضی از شهرها بهمنظور افزایش روحیه عمومی و پیشگیری از افسردگی و احساس تنهایی، مردم به برگزاری کنسرت همگانی در بالکنها و یا پشتبام منازل پرداخته و آوازهای دستهجمعی سر میدهند. این اقدام علاوه بر جنبه سرگرمی میتواند عملکردی امیدبخش باشد که نوید آمدن روزهای بهتر را میدهد.
البته نمیتوان از نقش مهم دولتها در این زمینه نیز چشمپوشی کرد. درواقع میتوان گفت که کووید ۱۹ بیش از هر زمان دیگر اهمیت نقش دولت برای مرتفع کردن بحرانهای همگانی و فراگیر را پررنگ کرده است. توانایی دولتها در اجرای توصیههای سازمانهای بهداشت عمومی، تعهد آنها نسبت به ارائه بستههای حمایتی، بستن مرزها و پرداخت وام و تسهیلات به متخصصان جهانی برای مقابله با مشکل موجود ازجمله اقدامات حائز اهمیت در مواجهه با چنین شرایطی است. در این مسیر مقامات شهری امکانات و قدرت کمتری نسبت به حکومت کل دارند ولی مزیت ارتباط نزدیک با مردم و قرار داشتن در دل شرایط از اهمیت بسیاری در افزایش توانایی و قابلیت عملیاتی آنها در مواجهه با مشکل برخوردار است.
مزایای بسیاری همچون کاهش آلودگی هوا را به دنبال دارد
ازسویدیگر توصیههای سازمانهای بهداشتی برای ماندن مردم در خانه، علاوه بر قطع زنجیره انتقال و کاهش تعداد مبتلایان به بیماری با کاهش تردد وسایل نقیله در سراسر شهر ها و رفع کامل ترافیک همراه بوده است. بهطور کلی حدود ۳۰ درصد از زمینها و ۸۰ درصد از کل فضای عمومی شهرها را خیابانها تشکیل میدهند و خالی بودن آنها مزایای بسیاری همچون کاهش آلودگی هوا و بهبود شرایط جوی را به دنبال دارد.
قوانین فاصلهگذاری اجتماعی نیز بسیاری از مردم را به سمت دوچرخهسواری و پیادهروی بهجای استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی سوق داده است که این امر علاوهبر ذخیره پول برای آنها دربردارنده مزیتهای سلامتی و ورزشی نیز بوده است. در بعضی از شهرها این روند به حدی با استقبال مواجه شده است که مقامات و برنامهریزان شهری به بازنگری در عملکرد خیابانها، هرچند بهصورت موقت و تغییر کاربری آنها به خطوط دوچرخهسواری و پیادهروی اقدام کردهاند.
در حالت کلی میتوان گفت که هرچند تأثیر کووید ۱۹ بر شهرها بسیار شدید و مخرب بوده است و بلاتکلیفی موجود که به دنبال نامشخص بودن شرایط در آینده و ناتوانی در تعیین زمان پایان این روند ایجاد شده بسیار ویرانگر است ولی خوشبختانه شهرهای گوناگون بهسرعت و قاطعانه به بحران و پیامدهای ناشی از آن برای زندگی شهری پاسخ دادهاند و با نهایت توان در حال مقابله با تأثیرات منفی آن بر زندگی ساکنان خود هستند.
منبع: ایمنا