فصلنامه علمی پژوهشی هنر اسلامی ۲۳
فصلنامه علمی پژوهشی هنر اسلامی 23 پاییز و زمستان 1394
فهرست مقالات در فصلنامه علمی پژوهشی هنر اسلامی ۲۳
مقاله ۱ فصلنامه علمی پژوهشی هنر اسلامی ۲۳
بررسی تناسب اعداد گنگ در ساختارحروف خط ثلث | حمیدرضا چتربحر؛ جمشید ملاپور؛ غلامرضا شاملو
مقاله ۲ فصلنامه علمی پژوهشی هنر اسلامی ۲۳
زبان نگارهها (بیان استعاری و وجوه نشانهای در لایههای معنایی دو نگاره) | آتوسا اعظم کثیری
مقاله ۳ فصلنامه علمی پژوهشی هنر اسلامی ۲۳
مطالعه تطبیقی روایت شیخ صنعان در منطقالطیر عطار و نگارگری تیموری | مهدی محمدزاده؛ ویدا قاسمی
مقاله ۴ فصلنامه علمی پژوهشی هنر اسلامی ۲۳
جایگاه و بررسی متون مذهبی و ادبیات عرفانی جامی در نگاره یوسف و زلیخا | مهناز شایسته فر؛ محمد زارعی
مقاله ۵ فصلنامه علمی پژوهشی هنر اسلامی ۲۳
بررسی کتیبههای کوفی مسجد جامع نایین | مرضیه پرورش؛ حمید فرهمند بروجنی؛ مریم لاری
عصر آل بویه (۱۰۵۵-۹۳۲/ ۴۴۷-۳۲۰)، یکی از مهمترین دورههای هنر اسلامی و مسجد جامع نایین از آثار برجسته معماری این دوره (۹۶۲/۳۵۰) در ایران است. در سدههای نخست اسلامی، با جانشینشدن الفبای عربی بهجای حروف پهلوی، خوشنویسی و کتیبهنگاری برای نشر آیات قرآن، جایگاه مهمی یافت
مقاله ۶ فصلنامه علمی پژوهشی هنر اسلامی ۲۳
مطالعه تطبیقی تناسبات فضاهای اصلی قالیهای صفوی با قالی های دوره معاصر | فاطمه اکبری؛ جواد حسن پورنامی؛ رحیم چرخی
مهم ترین مسئله این نوشتار، دست یابی به میزان تطابقات ساختار نظام فضاسازی طرح لچک ترنج درآثار قالیهای عصر صفوی با قالیهای معاصر(نمونه موردی شهرهای تبریز و اصفهان) از طریق تناسبات مشترک انواع فضاهای اصلی؛ متن، حاشیه، لچک،ترنج وزمینه است.
مقاله ۷ فصلنامه علمی پژوهشی هنر اسلامی ۲۳
بررسی نشانه شناسی مهرهای اسناد (سید علی موسوی نژاد سوق) مجموعه بنیاد پژوهش های اسلامی | سعیده باقرپور نجف آباد؛ منصور مهرنگار؛ محمد خزایی
مهرها جزء اسناد و مدارک اصیل و دست اول محسوب می شوند، لذا مطالعه جامع درمورد آنها امری ضروری و اجتناب ناپذیر است. نقوش مهرها و سکهها، منابع تصویری غنی و با ارزشیاند و بهرهگیری از این گنجینه تصویری در ارتقای سواد بصری و شکلگیری هویت فرهنگی جامعه نقشی بسزا دارد.
مقاله ۸ فصلنامه علمی پژوهشی هنر اسلامی ۲۳
بررسی نقش فناوری در توسعه صنایع فرهنگی و خلاق: مطالعه موردی فرش دستبافت ایرانی | سعید شوال پور آرانی؛ علی کهنی
صنایع فرهنگی، منبع بینهایت خلاقیت انسانی برای دستیابی به رشد و شکوفایی در صنعت است و فناوری نقش اساسی برای پیشبرد و بومیسازی و گسترش صنایع فرهنگی در کشورمان دارد. با توجه به پیشینه طولانی کشورمان در صنعت فرش و عدم استفاده از فناوری مناسب در طرح، رنگ، سایز و ابعاد، نوع، نخ و… و کمتوجهی به سلیقه مشتری موجب شده تا کشورهایی که عمر کوتاهی در این صنعت دارند، نقش پیشرو را در بازار داشته باشند و کشورمان رقابت کم توفیقی را در کارنامه خود داشته باشد.